สวัสดีอีกครั้งค่ะ เพื่อนๆชาวไอหมอก วันนี้ที่เชียงใหม่อากาศเย็นๆ คงเป็นผลมาจากฝนตกเมื่อวาน ทำให้ไอหมอกได้ทีเริงร่ากันเลยทีเดียวค่ะ ห่างหายไปนานเลยสำหรับเดือนกุมภาพันธ์ ไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะคิดถึงไอหมอกกันบ้างมั้ยน๊าาา .. ?? วันนี้เรามาเริ่มต้นกันที่เรื่องของ การเดินหน้าเข้าสู่เป้าหมาย นั่นคือ การรุกเพื่อตีเป้าหมายที่เราวางไว้
หลายๆคนคงชื่นชอบการที่จะเป็นฝ่ายรุก เนื่องจากมันคือความท้าทาย ยิ่งมีคู่แข่งยิ่งชอบ ยิ่งต้องต่อสู้ยิ่งสนุก เพราะนั่นคือการทดสอบความสามารถของคนเราเอง ไม่ว่าจะเป็นด้านร่างกาย ไหวพริบ ความคิด หรือความรู้ต่างๆ แต่หลายๆคนมักจะลืมไปว่า บางทีการที่เราออกล่า อาจมีบางอย่างที่เคลื่อนตัวเข้าสู่ฐานที่มั่นของเราอยู่ก็เป็นได้ บางครั้งการที่เราออกรุกอย่างเมามันนั้น อาจทำให้เราเกิดความชะล่าใจ ออกเดินทางออกไปไกลเรื่อยๆ จนลืมไปว่า การรักษาฐานที่มั่นของเราก็สำคัญไม่แพ้กัน บางคนอาจจะออกไปรุกในหนทางข้างหน้าอย่างหรรษา ติดอยู่ในภวังค์ของรสชาติที่หอมหวานที่ได้มา แต่ขณะเดียวกันฐานที่มั่นกำลังถูกโจมตี กลับมาพบเจอแต่ความว่างเปล่า ... เพื่อนๆคงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้หรอกใช่มั้ยคะ
จริงๆในเรื่องของการรุก และตั้งรับ บรรพบุรุษของไทยเราก็สอนมาแต่เนิ่นๆ จะเห็นได้ภาพยนตร์ต่างๆที่สร้างขึ้นเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อชาติ ภาพยนตร์ประวัติศาสตร์ไทย และภาพยนตร์เกี่ยวเนื่องต่างๆ จะสอนให้เหล่าทหารกล้าทุกท่าน มีเทคนิคในการรุกรา ฟันแทงด้วยดาบ และตั้งรับด้วยโล่จากแขนอีกข้างหนึ่งอย่างคล่องแคล่ว พริ้วไหวอย่างแข่งแกร่งสอดคล้องกันไปด้วย ซึ่งถ้าพูดกันให้เห็นภาพโดยง่ายๆ ก็เห็นได้จากหากเราคิดที่จะฟันแทง รบรา รุกไปอย่างสุดตัว โดยที่ไม่มีการรับมือ หรือปกป้องผู้ที่จะมาทำร้ายตัวเองไปพร้อมๆกัน เมื่อนั้นแหละที่จังหวะการพลาดท่าจะเข้ามาเยือน ท่านอาจจะต้องกับอาวุธของศัตรู หรือคู่แข่งจากเพียงแค่เสี้ยววินาที แต่สิ่งเหล่านั้นอาจทำให้ท่านอ่อนล้าลง หมดแรง เจ็บปวด และสู้ไม่ไหวในที่สุดก็เป็นได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น